امروز رفتم بیرون که هوایی به سرم بخوره... با خانوم ه رفتم پیاده روی کردیم کلی و یهویی چند تا از دوستاش رو دیدیم.دیدن آدمای جدید حس و حال خوبی داد بهم.انگار مدت ها تو فضای بسته ای بودم و آدمای اطرافم به شدت محدود بودن.با دوستاش همراه شدیم از فضای شاد و کریسمس مارکت های نورانی گذشتیم و توی راه حرف زدیم کلی.وقتی داشتم به خونه برمیگشتم ناخودآگاه حس کردم آدم شاد تری شدم.حرف زدن و خندیدن با آدما حتی برای یه مدت کوتاه حالم رو خیلی بهتر کرده بود.

پانوشت :

چیزی که واسم جذاب بود این بود که خانوم ه بعد از دیدن دوستاش هم به من چسبیده بود و مدام ازم تعریف میکرد.جدا بین دوستام خیلی کم دیدم آدمی که یکدست رفتار کنه و دچار جو زدگی نشه توی جمع.حس میکنم یه جایی بالاخره درست انتخاب کردم...البته من حتی آدمای مودی زندگیم هم دوست دارم با اینکه خیلی مودی بودن آزار دهنده ست برام.